Çocuklar büyümeye başlar başlamaz diğer çocuk anneleriyle sosyalleşmek, en azından iletişime girmek hepimiz için zorunlu bir olgu.
Çocuklar arkadaşlık yapmaya başlar başlamaz "görüşme" talepleri de gelmeye başlıyor.
Hatta bazen sırf bu yüzden kendinizi hiç tanımadığınız bir kadınla bir kafede baş başa otururken bulabiliyorsunuz.
Neyse ki konuşacak konu var, çoluk çocuk:)
Bu konuda dikkatimi çeken bir konu var. Normalde oldukça modern yaşamlar yaşadığımızı düşünüyoruz.
Okulların ve otobüslerin ve bir çok ortak alanın "haremlik selamlık" olmasına şiddetle karşı çıkarız mesela.
Ancak iş ebeveynliğe geldiği noktada en modern gördüğüm gruplarda bile "haremlik selamlık" ve "sadece annelerden oluşma" konsepti baskın geliyor.
Diyelim ki yuvadan/okuldan bir çocuğun doğum gününe gidilecekse herkesin "gizli gizli" bildiği kural, burada sadece annelerin olacağıdır. Böyle olmadığı da görülür elbette ama birazcık süpriz olur.
Babalar genel olarak orada bulunmaz, en iyi ihtimal bir kaç baba bulunsa da dışarıda bir yerde bir baba masası yapılır ve orada beklerler.
Bunun temel sebebinin birbirini tanımayan anne babaları çağırmak olduğunu biliyorum ve anlıyorum.
Ama bu neden hep annelerin yürüttüğü bir süreç? Hiç gördünüz mü sadece babalardan oluşan bir doğum günü partisi?
Benim eşim zaten bayılır böyle haremlik selamlık, çocuklardan uzak bir masada muhabbet etme fikrine.
Ben genelde karşı çıkarım garip geliyor çünkü bana insanın eşini/babasını dışarıda bir masada oturtması.
Bir başka çok garip platform da whatsup grupları bana göre.
Hem benim oğlumun hem de çevremdeki arkadaşlarımın "okul" ile ilgili konularda konuşmak için kurulan whatsup grubunda sadece "anneler" var.
Neden böyle, neden biz anneler olarak böyle olması gerektiğini düşünüyoruz ve bunu devam ettiriyoruz?
Kaldı ki hem bizim evde hem de eminim ki bir sürü başka evde babalar da çocukları ile ve okulları ile oldukça ilgililer.
Biz eşimi whatsup grubuna çaktırmadan ekledik. Hiç sesini çıkarmadan okuyor konuşulanları. Zira bizim evde büyük olanla genelde babamız ilgili ben anca küçük kıza yetebiliyorum.
İşte her ne kadar moderniz falan sansak da mutlaka ki kökenimizde toplumsal öğelerden gelen bazı alışkanlıklarımız var.
Siz ne dersiniz çok alışmamış mıyız bu garipliğe?
Ceren
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder