Gözünü maket sevgisi bürümüş masum veliler

Bu sene ilkokul 2. sınıfa başlayan bir  oğlum var. Geçen  sene okuma yazmayı  öğrenme macerasıyla geçen ilk okul yılımız bu sene biraz daha dingin başladı.Ya da ben ilkokul çocuğu velisi olmaya alıştım.

2 hafta önce 2.sınıfın ilk veli toplantısı yapıldı.Bütün veliler büyük heyecanla toplantıya gittik yine.Tabi ya herbiri bir deha olan süper akıllı çocuklarımızın durumları hakkında bilgi alacaktık.Bu arada ufak bir bilgi;veliliğin ilk kuralı asla çocuğunu kötüleme.En kötü ihtimal çocuğun çok akıllı olsun ama çalışmasın. Ben bu kuralı ilk sene 1.dönemde ziyadesiyle tecrübe ettim ve şimdi sıkı sıkıya bağlı  olduğum bir kural.

Toplantıyı öğretmenimizle yaparken okulumuzun çok sahsına münhasır niyette iyi ama uygulamada azıcık değişik müdürü birden sınıfa daldı ve bir duyurum olacak dedi.Okulun tanıtımı için bütün velilerden 29 ekime kadar `Cumhuriyetin Getirdiği Yenilikler` adli bir maket çalışması yapılmasını istiyorum dedi.Önce sınıfta en yakın olduğum veli arkadaşımla şaşkın şaşkın bir göz göze geldik.Ama herkes kaderine razı, ses çıkarmadı.Lakin toplantı bittikten sonra klasik her sınıfın velilerinin dahil olduğu  whats up veli grubunda itirazlar havada uçuşmaya başladı.`Olur mu oyle şey`den `Ne saçma iş ne maketi yapacakmışız biz` diye herkes itirazlarını bu gruba ama sadece bu gruba yazdı.Tabi ki orada telefonda yazılan itirazların hiç biri okula iletilmedi herkes maket yapmaya razı ne yapacağını düşünmeye basladı.

O noktadan sonra bambaşka bir macera başsladı.Madem maket yapmaya razı olunmuştu o zaman en güzel maket kendininkileri olmalıydı.İlk olarak maket yapmak için ortak gruplar kuruldu  gizli kapılar ardında.

Sonrası maketle ilgili her soru sorana istinasız herkesin cevabi taaa 26 ekime kadar` Aaa biz de başlamadık daha şekerim`,`Daha malzemeleri bile almadık canım `,`Ay bilmiyorum ki ne yapsak karar vermedik hayatım`a döndü.

Biz de o göz göze geldiğim arkadaşımla gözü dönmüş  bir grup oluşturduk.Önce ortaya bir kırtasiye ismi düştü.Bu kırtasiyede bir çocuk varmış.Parayla maket yapıyormuş diye.Koştur koştur o kırtasiyeye gittik` Bize de maket yapar mısın` diye.Orada cocuk`Abla ben başkalarına söz verdim,size de yaparsam yetiştiremem `deyince mecburen malzemeleri aldık kendi maketimizi yapmaya başladık.Ama kırtasiyeden çıkarken en son bütün çirkefliğimle`Ama onların küçük bebeleri yok kendi maketlerini yapabilirler,bizim ufak bebemiz var `diyordum hala.

 Bir Pazar günü bebeleri kocaların ellerine tutuşturup başladık maketi yapmaya.Tam 3,5 saatte bitirdiğimizde ikimiz de gözü dönmüş iki veliydik artık.Bir ara çocukların yanımıza gelip `Anne biz de  yardım edelim mi` dediklerinde `Saçmalamayın siz şimdi yamuk kesip bozarsınız` dediğimizi ve en son maket bittiğinde çok güzel oldu,bir sonrakinde ( yalnız dikkatinizi çekerim bir sonrakinde)`herkes bizle maket yapmak isteyecek` dediğimizi hatırlıyorum.

Sonrasında bizim maketler ilçe kaymakamının kırmızı kurdeleyle açtığı, okul bahçesinde düzenlenen sergide sergilendi.Biz de  yanına gidip poz poz eserimizle fotoğraf çektirdik.

Simdi büyük heyecanla 10 kasımdaki maket görevimizi bekliyoruz.


Gökçe