Uniq Istanbul, Matematik Sergisi

Uniq Istanbul İstanbullularca çok bilinmeyen  o yüzden  de hafta sonları tıklım tıkış olmayan bir yer. Tam alışveriş merkezi değil, çok fazla dükkan yok ama benim için az ve öz . Harika kitapların olduğu Tırtılkids, her çeşit enstrüman ve müzik aletinin satıldığı Zuhal Müzik, küçük bir Migros ve çok şık ,güzel yeme içme yerlerinin olduğu bir yer.

Biz yazın buraya mekanın dışında olan macera parkı için gidiyorduk. Çocukların atlayıp zıplayıp,tırmanıp enerjilerini atmaları için çok  güzel bir yer.

Geçen hafta da  matematik sergisi için gittik. Ben,  biz de çocuklarla gezeriz çok uzun sürmez diye düşünürken bizi karşılayan gayet cana yakın çalışanlar; çocuklar tek başlarına girebilir ( ki bizimkilerin yaşları 8 ) ve ziyaret de minimum 2 saat sürer dediler.

Açıkçası bizim de işimize geldi,bu arada bir kahve içeriz diye düşündük.

Giriş ücreti çocuk başına 35 try. Biz çocukları bıraktık ,gittik oturduk.

E tabi bir yerden sonra bizi merak aldı,Ne yapıyorlar diye bakmaya gittik. Ben gittiğimde bizimkiler bateri başında ,kulaklarında kulaklık gelen sese göre ritm bulmaya çalışıyorlardı. Başlarında da  onları gezdirip yardımcı olan sevimli bir abla vardı. Bu arada o bateride ritm bulma sayı rekoru 24 müş. Çocuğunuzu götürürseniz aklınızda olsun.

Sonrasında baktım  üstünde sayılar olan kapılar var. Biz merak ettik gittik baktık. Meğer asal sayı labirentiymiş ve kapıların üstündeki sayılardan  asal sayı olanı bulup kapıyı açıyorsunuz alkış sesleri geliyor ve önünüze üstünde sayılar olan yeni kapılar çıkıyor. Ben bile zevk alarak oynadım.

Bunun gibi daha bir sürü zevkli oyun var. Ben süprizi bozmamak için çok yazmak istemiyorum. Ama yine konuyla ilgili ufak bir sinema gösterimi olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.En sonunda
da çocuklara zıplayan minderlere gidiyorlar. Biz  kış tatilinde yeniden gitmeyi düşünüyoruz.

Sonrasında da biz yine cafelerden birinde otururken çocuklarda dışarıda ki büyük buz pateni alanında da zevkle kaydılar.

Biz çok güzel bir gün geçirdik,çocuklar da enerjilerini attı.

Bu arada bizim gittiğimiz hafta sonu cafelerden birinde Cem Yılmaz da oturuyordu. Ben benim büyük oğlana nasıl olsa hayır der diye `Git fotoğraf çekil Cem Yılmazla` diye takıldım. Baktım gidiyor. `Oğlum, nereye hayırdır?` dedim. "Fotoğraf çektireceğim" dedi." İyi de yanında fotoğraf makinası bile yok " dedim." Olsun onun telefonuyla çekiliriz " dedi. Baya bir güldüm sanki adam fotoğraf çektirip saklayacak. Bu zamanelerdeki özgüven patlaması da ayrı bir yazı konusu olsun:)

Gökçe