10 Ocak 2016 Pazar
Otizmli oğluma gelen ve reddetmek zorunda kalmadığım ilk doğumgünü daveti
Merhaba (süper havalı) anne,
Siz beni tanımazsınız, ben de sizi. Ama oğlum, Timothy, bazen sizin oğlunuzun yanına oturur.
Timothy'nin ağır otizm sendromu var. Aynı zamanda oynamayı yürekten seven, 7 yaşında bir çocuk.
Okuldayken çok fazla yardıma ihtiyacı oluyor ve bazen burnunun ucunda bile neler olup bittiğinden habersiz oluyor.
Arkadaş edinmek istiyor ama bunu nasıl yapacağını bilmiyor.
Oynamak istiyor ama bunu nasıl soracağını bilmiyor.
Bazen gruba kabul edilmek istiyor ama bu nasıl yapılır bilmiyor.
Özel ihtiyaçlı çocukların aileleri olarak biz çocuklarımız dışlandıklarında ne kadar incindiklerini çok iyi biliyoruz.
Spor aktiviteleri, oyun grupları, arkadaşların evine gitme ve doğum günleri.
Samimi olarak söylüyorum ki oğlum şu ana kadar bir tane bile doğum gününe katılamadı.
Bir çok davetiye aldık geçmiş senelerde, çoğunlukla bütün sınıfı çağırdıkları için. Beni yanlış anlamayın. Gerçekten teşekkürler.
Ama acaba aileler Timothy'yi getirdiğimde neler olabileceğini biliyor mu?
Krizler ve olmadık davranışlar... Tüm ilgiyi üzerimize çekmekten ne kadar nefret edeceğim...
O yüzden kibarca reddettim, hepsini.
Ta ki bir gün çok özel bir davetiyede özel bir not alana kadar.
" Merhaba,
Carter sınıfta Timothy'nin yannda oturuyor ve hep ondan bahsediyor. Gerçekten katılmasını çok istiyoruz. Bir şişme kale kiralayacağız ve onun giriş kısmına da küçük bir kaydırak kısmı koyacağız.
Su balonları ve su savaşları da olacak.
Timothy belki biraz erken gelir, eğer ilerleyen saatlerde kalabalık onu rahatsız ederse diye. Lütfen onun katılımı için başka nasıl yardımcı olabileceğimizi bize bildirin."
Tam olarak görmeye ihtiyacım olan şeyi yazmıştınız ve bunun daha önce farkında değildim.
Sayenizde oğlum dahil oldu, istenmiş istendi, bir söz hakkı oldu, samimiyetle davet edildiğini hissetti.
Sayenizde bir sonraki günü daha kolay atlatacağım, bir başka randevuya daha kolay gideceğim, Bakışlara ve sorulara daha kolay sırt gereceğim.
Sayenizde Timothy'nin geleceği konusunda umudum var.
Timothy’nin müteşşekür annesi
Not:
Bu yazı Tricia Klein tarafından yazılmış, biz de çok beğenip burada paylaşmak istedik. Bir çok anne babaya örnek olması umuduyla... Orijinal yazıya ulaşmak isteyenler için, Tricia'nın, thebookoftimothy.blogspot.com isimli bir bloğu var.
Etiketler:
Çeviriler
,
Çocuk Doğumgünü
,
Doğumgünleri
,
Otizm
İLGİLİ DİĞER YAZILAR
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Gözlerim doldu:(Ne söyliyeceğimi bilemedim aslında daha çok yerde paylaşmak lazım bu yazıyı belki biraz örnek olur..bazı ebeveynlerin kalplerini yumuşatır.İzninizle bende paylaşmak isterim blogunada bakıcam şimdi..
YanıtlaSildeğil mi ben de çok duygulanmıştım ve aydınlanmış hissettim okuyunca. paylasımınız bizi çok sevindirir. sevgiler
SilBu konu gerçekten çok hassas.. Bazen insan nasıl davranması gerektiğini bilemiyor. Tamamen normalmiş gibi davranmak da olmuyor bu sefer çocuklar zorlanıyor, ayırmak da olmuyor.. Sanırım insan samimiyetle sormalı, nasıl yapabilirim, bu işi bilmiyorum lütfen beni yönlendirin demek en doğrusu gibi sanki..
YanıtlaSilYakın arkadaşımız benzer şeylerle mücadele ediyor ve görüşmek bile istemiyorlar kimseyle. Aslında paylaşmak lazım, bunu bir dert veya engel olarak değil ama beraber yaşamayı öğrenmemiz gereken bir konu olarak görmek en güzeli. Gerçekten hassas konular
YanıtlaSil